Een lange dag in San José 5 maart 2013

’s Nachts vrijwel geen wind, geen geluiden, geen klappen…….rust! Slapen van 11 tot 4 uur en dan verder slapen tot 6 uur, en met behulp van een extra onderlaken op me heb ik het ook niet koud. Op tijd opgestaan, de yoga strekoefeningen en buikspieroefeningen voelen pittig, het is te merken dat ik een week weinig heb gedaan. Vertel Merjam en Roelof maar dat ik ze (een beetje) mis. Hans wil op tijd richting San José.

Dat gaat toch niet lukken, hij heeft weer een band die leegloopt, deze kan pas na 8.00 uur gerepareerd worden. Tegen half tien rijden we weg, dan is het hier inmiddels 27C. Er is een beetje bewolking met een lekker windje. En dan af en toe  Gelukkig veel minder dan de afgelopen dagen, is fijn, scheelt een hoop herrie!

Tegen 11 uur zijn we bij de shopping mall “Multi Plaza”, Hans en Sita gaan verder hun eigen dingen doen. Ik heb een mobiele telefoon van Hans gekregen waarmee we voor een goedkoop tarief contact met elkaar kunnen houden. Die kan ik de rest van mijn verblijf gebruiken.

Ik kijk m’n ogen uit in dit schitterende overdekte winkelcentrum. Later op de dag hoor ik dat dit het mooiste winkelcentrum is van heel Midden Amerika. Het bestaat uit 3 winkellagen, heel ruim opgezet, glanzende tegelvloeren. Elk internationaal merk dat je kent heeft hier een speciaalzaak, en tevens Zuid-Amerikaanse merken die mij niets zeggen, en ook heel mooie, stijlvolle dingen verkopen. Wat me meteen opvalt is de achtergrondmuziek: o.a. Sarah Brightman, en een prettig volume! In de winkels is er andere muziek, in de boetieks is dat soms eigentijdse muziek, echter nooit storend. Wat een verademing!

In de openbare ruimten zijn veel beveiligers, op een onopvallende manier zijn ze aanwezig. Zien wel veel, ik werd in het Spaans aangesproken, ik geloof dat ik geen foto’s mocht maken, of dat het flitslicht zou kunnen storen. Ik heb een vriendelijke glimlach laten zien, een beetje geknikt alsof ik hem begreep en voortaan goed opgelet bij het nemen van foto’s!

In de meeste winkels zijn ook nog eigen beveiligers, en er waren veel schoonmakers. En al dat dienstverlenende personeel, ook de meeste verkopers, gaat gekleed in correcte, mooie uniformen. De toiletgroepen zijn zeer modern, ruim, schoon, en er is een mevrouw voor het schoonmaken aanwezig.

Wat ik nog niet heb verteld, in Costa Rica mag je nergens je toiletpapier in het toilet gooien. Dat moet in een afvalbak, en hier waren dat open bakken, als een prullenbak, even wennen hoor! In mijn cottage ben ik er gelukkig al aan gewend, en gebruik ik mijn afsluitbare afvalbakje. Ik geloof dat de leidingen smaller zijn, raken dan sneller verstopt.

Ik heb veel aan windowshopping gedaan, in een nijverheidswinkel een paar leuke, kleine souvenirs gekocht. Ik zag b.v. ook een speciale kapsalon alleen voor meisjes! En een Audi die stond te pronken in een eigen "winkel", waar ze ook Audi-gadgets verkopen. Er was een warenhuis á la de Bijenkorf, Siman, met veel (exclusieve) merkartikelen, ze verkochten daar naar mijn gevoel echt alles. Opvallend detail bij Siman was het 3 etages hoge watergordijn waarachter de lift was.

En daarna geluncht bij Spoon, een Italiaanse rijst + een paar frieten. De rijst was met tomaat, champignons, nog iets wat ik niet herkende en kruiden, en een behoorlijke laag kaas, gesmolten onder de gril. De frieten waren stukjes zoete aardappels in de schil en gefrituurd. Ik heb heerlijk gegeten. Als toetje een smoothie van papaja, ananas en nog iets. ’s Middags heb ik bij Spoon een andere smoothie genomen, sinaasappel, mango en nog iets.

Wat middag op de dag opviel was dat veel personeel in de openbare toilettengroepen hun tanden poetsten, en lunchen deden ze ook tussen de bezoekers. Of zaten op de banken in de centrale hal.

Hans en Sita hadden meer tijd nodig dan ze dachten, ik heb een poos zitten lezen in mijn e-reader in een comfortabele bank.

En later op de middag gingen Hans en Sita met 2 Hollandse mensen nog wat drinken, werd het nog later. Werd ik gevraagd om er bij te komen zitten. Ha, dat wilde ik wel, een glas heerlijke merlot gedronken en prettig gebabbeld met deze mensen die in Nicaragua wonen en werken. Is geen stel, werken samen in een liefdadigheidstichting waar Hans ook bij betrokken is.

Veel later dan gepland richting huis, is toch weer ruim 1 ½ uur rijden, we waren 20.30 uur thuis. Mooi waren alle lichtjes in de bergen en heuvels, overdag zie je niet waar mensen wonen en nu wel.

Een maaltijdsalade met avocado en gekookt ei + een boterham gegeten. Ik heb ook nog een deel van inspector Lynley gekeken, volgens mij echter niet echt alles gezien(!). Om23.00 uur sliep ik, in bed.