Dinsdag 19 maart…….de afgelopen dagen op de Finca

Op zondag neem ik me voor niets bijzonders te doen, geen reisblog schrijven en met foto’s bezig zijn. De dag doortutten met veel lezen, muziek en voor me uit kijken. Wel diverse emailcontacten met dierbaren, dat was fijn. Ook via Facebook een onverwacht leuk contact.

’s Ochtends zie en hoor ik bezoekers bij Hans en Sita, het opruimen van de tuin en het wassen van de auto was dus niet voor niets. En deze 2 mannen krijgen ook de special treat van een rondje Finca in de achterbak! Eind van de middag het stuk weg lopen naar de toegangspoort, even in beweging komen, is een bekende weg en deze lijkt steeds korter te worden. Nee, de aapjes zag ik helaas niet.Wat ik verder van deze dag kan zeggen? Er was weinig wind……het was HEET!

Maandagmorgen wil ik toch weer een wat pittiger wandeling maken en kies voor een onbekende weg. En met mezelf de afspraak na max. een half uur zelfde weg weer terug. De telefoon, flesje water en machete gaan mee…….Hans was al weg en ergens op de Finca….ik heb hem niet gebeld. Na een half uur lopen en er op letten dat ik links blijf aanhouden, 3x links is weer thuis toch?, herken ik de weg van het rondje in de achterbak vorige week. En een poosje later zie ik de rand van de Finca en de gigantisch grote ananasplantage van de buren. Ik besluit om door te lopen, meer dan ruim een half uur lopen naar huis kan het niet zijn.

Ik doe heerlijk rustig aan, er zijn een paar pittige hellingen, het is warm. 1 keer gebruik ik de machete, omdat ik een klein eindje de weg af wil om een foto te maken. Net echt om met dat grote slagersmes voor je op de grond te slaan! Ik kom ook een paar arbeiders tegen op een tractor. Die zullen mij misschien compleet gestoord vinden om hier een stukkie te gaan lopen, mij bevalt het prima. Ik kom bij een beek met behoorlijk wat water en een grote steen in de schaduw…….even rusten……heerlijk dat geluid van kabbelend water op de achtergrond.

Niet lang daarna zie ik de afzetting met prikkeldraad langs de toegangsweg, ik zit helemaal goed, nog 10 minuten lopen. Met echter 1 probleem…..hoe kom ik aan de andere kant van dat prikkeldraad. Ik had een keer gezien dat de eindpaal uit de grond getrokken kan worden…….dat lukte mij niet, te veel spanning op het prikkeldraad (en vrouw hè……niet zo veel kracht in de handen!). Dus dan maar op mijn buik onder het prikkeldraad door…..dat ging makkelijk. Na 1 ½ uur ben ik weer thuis.

Wanneer ik ’s avonds een paar foto’s + tekst op Facebook plaats ziet Hans deze ook……..hij was “not amused” en reageerde. Ik waardeer zijn betrokkenheid en zorg, ik heb goed naar zijn adviezen geluisterd. Ik neem voor wat ik doe zelf de ruimte en verantwoordelijkheid. Als er wat gebeurt ben ik alleen en zal ik het in 1e instantie zelf moeten oplossen.

Ik had hem iets per mail te vragen en heb hem dit geschreven. Nee, ik loop niet voor elk wissewasje naar hun toe, dat heb ik van te voren ook zo afgesproken. En mijn ritme van bezig zijn, eten en rusten is anders dan die van hun.

Ook gisteren was een warme dag, en de windvlagen van de vorige weken zijn er niet meer. De ochtenden beginnen zelfs vrijwel windstil, vanmorgen met wat bewolking en een lekkere temperatuur. Maar ja, dan is het nog maar 6 uur, 2 uur later voelt het al weer een stuk warmer. Ik heb 1 ½ uur in de tuin geharkt, geen grof vuil, wel veel amandelnoten en bladeren. En verder weer veel lezen, laptop enz.

 en eindelijk deze kolobrie goed op de foto gekregen!

Tijdens het avondeten b.v. het Nederlandse journaal zien, trouwens flauw dat studio sport niet via uitzending gemist getoond wordt!

Vanmiddag even meegereden met Hans naar Sardinal, ik had niet echt iets nodig, wel even weg van de Finca in een koele auto!

Vrijwel elke avond komt vriend de pad naar binnen gluren. Zojuist was hij er nog, nu weer weg. Ik ga nu een kop (instant) cappuccino maken, en TV kijken en lezen.

Het is weinig spraakmakend wat hier gebeurt, het is waar ik voor gekozen heb……..even helemaal niets (pffffffff…….is soms wel beetje saai!).